malogranatum
Latin
Alternative forms
- mālagrānātum
- mālum grānātum
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [maː.ɫɔ.ɡraːˈnaː.tũː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ma.lo.ɡraˈnaː.t̪um]
Noun
mālogrānātum n (genitive mālogrānātī); second declension
Declension
Second-declension noun (neuter).
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | mālogrānātum | mālogrānāta |
| genitive | mālogrānātī | mālogrānātōrum |
| dative | mālogrānātō | mālogrānātīs |
| accusative | mālogrānātum | mālogrānāta |
| ablative | mālogrānātō | mālogrānātīs |
| vocative | mālogrānātum | mālogrānāta |
Synonyms
Related terms
Descendants
- Aragonese: mengrana
- Catalan: magrana
- Galician: milgranda
- Ladino: mangrana
- Italian: melograno, melagrana, melogranato, melagranata, melagrano
- Portuguese: milgrada
- Sicilian: granatu
- Venetan: malgaragno, margragno
- Yiddish: מילגרוים (milgroym)
References
- “malogranatum”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "malogranatum", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- malogranatum in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.