manøvrere

Norwegian Bokmål

Etymology

From French manœuvrer.

Verb

manøvrere (imperative manøvrer, present tense manøvrerer, passive manøvreres, simple past manøvrerte, past participle manøvrert, present participle manøvrerende)

  1. to manoeuvre (UK) or maneuver (US)

References

Norwegian Nynorsk

Verb

manøvrere (present tense manøvrerer, past tense manøvrerte, past participle manøvrert, passive infinitive manøvrerast, present participle manøvrerande, imperative manøvrer)

  1. to manoeuvre

References