manav

See also: Manav

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish مناو (manav), of unknown origin.[1]

Noun

manav (definite accusative manavı, plural manavlar)

  1. greengrocer

Declension

Declension of manav
singular plural
nominative manav manavlar
definite accusative manavı manavları
dative manava manavlara
locative manavda manavlarda
ablative manavdan manavlardan
genitive manavın manavların

References

  1. ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “manav”, in Nişanyan Sözlük