manicans
Latin
Etymology
Present participle of mānīcō
Participle
mānicāns (genitive mānicantis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | mānicāns | mānicantēs | mānicantia | ||
| genitive | mānicantis | mānicantium | |||
| dative | mānicantī | mānicantibus | |||
| accusative | mānicantem | mānicāns | mānicantēs mānicantīs |
mānicantia | |
| ablative | mānicante mānicantī1 |
mānicantibus | |||
| vocative | mānicāns | mānicantēs | mānicantia | ||
1When used purely as an adjective.