manijak

Polish

Etymology

From manić +‎ -ak.

Pronunciation

Noun

manijak m pers (female equivalent manijaczka)

  1. (Chełmno-Dobrzyń) fraud, deceiver
    Synonym: oszust

Derived terms

verbs

Further reading

  • Antoni Krasnowolski (1879) “manijak”, in Album uczącéj się młodzieży polskiéj poświęcone Józefowi Ignacemu Kraszewskiemu z powodu jubileuszu jego pięćdziesięcioletniéj działalności literackiéj (in Polish), Lviv: Czytelni Akademickiéj Lwowskiéj; "Gaz. Narod." J. Dobrzańskiego i K. Gromana, Słowniczek prowincjalizmów zebranych w ziemi chełmińskiej i świeckiej, page 305

Serbo-Croatian

Pronunciation

  • IPA(key): /mǎnijaːk/
  • Hyphenation: ma‧ni‧jak

Noun

mànijāk m anim (Cyrillic spelling ма̀нија̄к)

  1. maniac

Declension

Declension of manijak
singular plural
nominative manijak manijaci
genitive manijaka manijaka
dative manijaku manijacima
accusative manijaka manijake
vocative manijače manijaci
locative manijaku manijacima
instrumental manijakom manijacima