maoinigh
Irish
Etymology 1
From Middle Irish maínigid.[1] By surface analysis, maoin + -igh.
Verb
maoinigh (present analytic maoiníonn, future analytic maoineoidh, verbal noun maoiniú, past participle maoinithe)
- to finance (obtain or provide funding for a transaction or undertaking)
- to endow (give property as a gift)
- Synonym: bronn
Conjugation
conjugation of maoinigh (second conjugation)
| verbal noun | maoiniú | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| past participle | maoinithe | |||||||
| tense | singular | plural | relative | autonomous | ||||
| first | second | third | first | second | third | |||
| indicative | ||||||||
| present | maoiním | maoiníonn tú; maoinír† |
maoiníonn sé, sí | maoinímid; maoiníonn muid |
maoiníonn sibh | maoiníonn siad; maoiníd† |
a mhaoiníonn; a mhaoiníos / a maoiníonn* |
maoinítear |
| past | mhaoinigh mé; mhaoiníos | mhaoinigh tú; mhaoinís | mhaoinigh sé, sí | mhaoiníomar; mhaoinigh muid | mhaoinigh sibh; mhaoiníobhair | mhaoinigh siad; mhaoiníodar | a mhaoinigh / ar mhaoinigh* |
maoiníodh |
| past habitual | mhaoinínn / maoinínn‡‡ | mhaoiníteá / maoiníteᇇ | mhaoiníodh sé, sí / maoiníodh sé, s퇇 | mhaoinímis; mhaoiníodh muid / maoinímis‡‡; maoiníodh muid‡‡ | mhaoiníodh sibh / maoiníodh sibh‡‡ | mhaoinídís; mhaoiníodh siad / maoinídís‡‡; maoiníodh siad‡‡ | a mhaoiníodh / a maoiníodh* |
mhaoinítí / maoinít퇇 |
| future | maoineoidh mé; maoineod; maoineochaidh mé† |
maoineoidh tú; maoineoir†; maoineochaidh tú† |
maoineoidh sé, sí; maoineochaidh sé, sí† |
maoineoimid; maoineoidh muid; maoineochaimid†; maoineochaidh muid† |
maoineoidh sibh; maoineochaidh sibh† |
maoineoidh siad; maoineoid†; maoineochaidh siad† |
a mhaoineoidh; a mhaoineos; a mhaoineochaidh†; a mhaoineochas† / a maoineoidh*; a maoineochaidh*† |
maoineofar; maoineochar† |
| conditional | mhaoineoinn; mhaoineochainn† / maoineoinn‡‡; maoineochainn†‡‡ | mhaoineofá; mhaoineochthᆠ/ maoineofᇇ; maoineochthᆇ‡ | mhaoineodh sé, sí; mhaoineochadh sé, sí† / maoineodh sé, s퇇; maoineochadh sé, s톇‡ | mhaoineoimis; mhaoineodh muid; mhaoineochaimis†; mhaoineochadh muid† / maoineoimis‡‡; maoineodh muid‡‡; maoineochaimis†‡‡; maoineochadh muid†‡‡ | mhaoineodh sibh; mhaoineochadh sibh† / maoineodh sibh‡‡; maoineochadh sibh†‡‡ | mhaoineoidís; mhaoineodh siad; mhaoineochadh siad† / maoineoidís‡‡; maoineodh siad‡‡; maoineochadh siad†‡‡ | a mhaoineodh; a mhaoineochadh† / a maoineodh*; a maoineochadh*† |
mhaoineofaí; mhaoineochthaí† / maoineofa퇇; maoineochtha톇‡ |
| subjunctive | ||||||||
| present | go maoiní mé; go maoiníod† |
go maoiní tú; go maoinír† |
go maoiní sé, sí | go maoinímid; go maoiní muid |
go maoiní sibh | go maoiní siad; go maoiníd† |
— | go maoinítear |
| past | dá maoinínn | dá maoiníteá | dá maoiníodh sé, sí | dá maoinímis; dá maoiníodh muid |
dá maoiníodh sibh | dá maoinídís; dá maoiníodh siad |
— | dá maoinítí |
| imperative | ||||||||
| – | maoiním | maoinigh | maoiníodh sé, sí | maoinímis | maoinígí; maoinídh† |
maoinídís | — | maoinítear |
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Further reading
- Dinneen, Patrick S. (1927) “maoiniġim”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 2nd edition, Dublin: Irish Texts Society, page 709; reprinted with additions 1996, →ISBN
- Ó Dónaill, Niall (1977) “maoinigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Adjective
maoinigh
- inflection of maoineach:
- masculine vocative/genitive singular
- (archaic, dialectal) feminine dative singular
Mutation
| radical | lenition | eclipsis |
|---|---|---|
| maoinigh | mhaoinigh | not applicable |
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
References
- ^ Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “moínigid(ir), maínigid”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language