maqtamaq

Crimean Tatar

Other scripts
Cyrillic макътамакъ
Roman

Etymology

Ultimately from Proto-Turkic *mak, or, alternatively, from a Mongolic source.

Pronunciation

  • Hyphenation: maq‧ta‧maq

Verb

maqtamaq

  1. to praise

Conjugation

Conjugation of maqtamaq (Northern)
infinitive maqtamaq non-future participle maqtağan
gerund maqtama future participle maqtayacaq
repeated gerund1) maqtaya way of doing maqtap
temporal gerund maqtayatırğanda
singular plural
first second third first second third
indicative present simple maqtarman maqtarsıñ maqtar maqtarmız maqtarsız maqtarlar
continuous maqtaym maqtaysıñ maqtay maqtaymız maqtaysıñız maqtaylar
perfect maqtağaman maqtağasıñ maqtağan maqtağamız maqtağasız maqtağanlar
past simple maqtadım maqtadıñ maqtadı maqtadıq maqtadıñız maqtadılar
continuous maqtaydım maqtaydıñ maqtaydı maqtaydıq maqtaydıñız maqtaydılar
future maqtacakman maqtacaksıñ maqtacak maqtacakmız maqtacaksıñız maqtacaklar
conditional maqtasam maqtasañ maqtasa maqtasaq maqtasañız maqtasalar
optative maqtayım maqtaysıñ maqtay maqtayıq maqtaysız maqtaylar
imperative – maqta – – maqtayın –

1)Only used for repeatings of a verb.

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.