maradéktalan
Hungarian
Etymology
From maradék (“remainder”) + -talan (“-less, without”, privative adjective-forming suffix).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmɒrɒdeːktɒlɒn]
- Hyphenation: ma‧ra‧dék‧ta‧lan
- Rhymes: -ɒn
Adjective
maradéktalan (comparative maradéktalanabb, superlative legmaradéktalanabb)
- full
- A vezetőség elvárja az intézkedések maradéktalan végrehajtását.
- The management expects the full implementation of the measures.
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | maradéktalan | maradéktalanok |
| accusative | maradéktalant | maradéktalanokat |
| dative | maradéktalannak | maradéktalanoknak |
| instrumental | maradéktalannal | maradéktalanokkal |
| causal-final | maradéktalanért | maradéktalanokért |
| translative | maradéktalanná | maradéktalanokká |
| terminative | maradéktalanig | maradéktalanokig |
| essive-formal | maradéktalanként | maradéktalanokként |
| essive-modal | maradéktalanul | — |
| inessive | maradéktalanban | maradéktalanokban |
| superessive | maradéktalanon | maradéktalanokon |
| adessive | maradéktalannál | maradéktalanoknál |
| illative | maradéktalanba | maradéktalanokba |
| sublative | maradéktalanra | maradéktalanokra |
| allative | maradéktalanhoz | maradéktalanokhoz |
| elative | maradéktalanból | maradéktalanokból |
| delative | maradéktalanról | maradéktalanokról |
| ablative | maradéktalantól | maradéktalanoktól |
| non-attributive possessive – singular |
maradéktalané | maradéktalanoké |
| non-attributive possessive – plural |
maradéktalanéi | maradéktalanokéi |
Derived terms
- maradéktalanság
- maradéktalanul
Further reading
- maradéktalan in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.