maran

Esperanto

Adjective

maran

  1. accusative singular of mara

Finnish

Noun

maran

  1. genitive singular of mara

Gothic

Romanization

maran

  1. romanization of 𐌼𐌰𐍂𐌰𐌽

Northern Kurdish

Etymology

From Armenian մառան (maṙan).

Noun

maran m

  1. pantry, larder

References

  • Jaba, Auguste, Justi, Ferdinand (1879) Dictionnaire Kurde-Français [Kurdish–French Dictionary], Saint Petersburg: Imperial Academy of Sciences, page 386
  • Ačaṙean, Hračʻeay (1977) “մառան”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, volume III, Yerevan: University Press, page 263a

Old English

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈmɑː.rɑn/

Adjective

māran

  1. inflection of māra:
    1. accusative masculine/feminine singular
    2. genitive/dative/instrumental masculine/feminine/neuter singular
    3. nominative/accusative masculine/feminine/neuter plural

Serbo-Croatian

Pronunciation

  • IPA(key): /mâːran/
  • Hyphenation: ma‧ran

Adjective

mȃran (Cyrillic spelling ма̑ран, definite mȃrnī, comparative marniji)

  1. industrious, diligent
  2. eager, zealous, devoted

Declension

positive indefinite forms
singular masculine feminine neuter
nominative maran marna marno
genitive marna marne marna
dative marnu marnoj marnu
accusative inanimate
animate
maran
marna
marnu marno
vocative maran marna marno
locative marnu marnoj marnu
instrumental marnim marnom marnim
plural masculine feminine neuter
nominative marni marne marna
genitive marnih marnih marnih
dative marnim(a) marnim(a) marnim(a)
accusative marne marne marna
vocative marni marne marna
locative marnim(a) marnim(a) marnim(a)
instrumental marnim(a) marnim(a) marnim(a)
positive definite forms
singular masculine feminine neuter
nominative marni marna marno
genitive marnog(a) marne marnog(a)
dative marnom(u/e) marnoj marnom(u/e)
accusative inanimate
animate
marni
marnog(a)
marnu marno
vocative marni marna marno
locative marnom(e/u) marnoj marnom(e/u)
instrumental marnim marnom marnim
plural masculine feminine neuter
nominative marni marne marna
genitive marnih marnih marnih
dative marnim(a) marnim(a) marnim(a)
accusative marne marne marna
vocative marni marne marna
locative marnim(a) marnim(a) marnim(a)
instrumental marnim(a) marnim(a) marnim(a)
comparative forms
singular masculine feminine neuter
nominative marniji marnija marnije
genitive marnijeg(a) marnije marnijeg(a)
dative marnijem(u) marnijoj marnijem(u)
accusative inanimate
animate
marniji
marnijeg(a)
marniju marnije
vocative marniji marnija marnije
locative marnijem(u) marnijoj marnijem(u)
instrumental marnijim marnijom marnijim
plural masculine feminine neuter
nominative marniji marnije marnija
genitive marnijih marnijih marnijih
dative marnijim(a) marnijim(a) marnijim(a)
accusative marnije marnije marnija
vocative marniji marnije marnija
locative marnijim(a) marnijim(a) marnijim(a)
instrumental marnijim(a) marnijim(a) marnijim(a)
superlative forms
singular masculine feminine neuter
nominative najmarniji najmarnija najmarnije
genitive najmarnijeg(a) najmarnije najmarnijeg(a)
dative najmarnijem(u) najmarnijoj najmarnijem(u)
accusative inanimate
animate
najmarniji
najmarnijeg(a)
najmarniju najmarnije
vocative najmarniji najmarnija najmarnije
locative najmarnijem(u) najmarnijoj najmarnijem(u)
instrumental najmarnijim najmarnijom najmarnijim
plural masculine feminine neuter
nominative najmarniji najmarnije najmarnija
genitive najmarnijih najmarnijih najmarnijih
dative najmarnijim(a) najmarnijim(a) najmarnijim(a)
accusative najmarnije najmarnije najmarnija
vocative najmarniji najmarnije najmarnija
locative najmarnijim(a) najmarnijim(a) najmarnijim(a)
instrumental najmarnijim(a) najmarnijim(a) najmarnijim(a)

Swedish

Noun

maran

  1. definite singular of mara

Anagrams

Tetum

Etymology

Akin to Bikol Central mara.

Adjective

maran

  1. dry

Yami

Noun

maran

  1. uncle