marcaj
Romanian
Etymology
Borrowed from French marquage.
Pronunciation
- IPA(key): /marˈkaʒ/
Noun
marcaj n (plural marcaje)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | marcaj | marcajul | marcaje | marcajele | |
| genitive-dative | marcaj | marcajului | marcaje | marcajelor | |
| vocative | marcajule | marcajelor | |||
Further reading
- “marcaj”, in DEX online—Dicționare ale limbii române (Dictionaries of the Romanian language) (in Romanian), 2004–2025