marcant

Catalan

Verb

marcant

  1. gerund of marcar

Romanian

Etymology

Borrowed from French marquant or German markant.

Adjective

marcant m or n (feminine singular marcantă, masculine plural marcanți, feminine and neuter plural marcante)

  1. prominent
  2. distinctive (easily identifiable)

Declension

Declension of marcant
singular plural
masculine neuter feminine masculine neuter feminine
nominative-
accusative
indefinite marcant marcantă marcanți marcante
definite marcantul marcanta marcanții marcantele
genitive-
dative
indefinite marcant marcante marcanți marcante
definite marcantului marcantei marcanților marcantelor