marchitan
Romanian
Etymology
Borrowed from Polish markietan.
Noun
marchitan m (plural marchitani)
- (dated) peddler
Declension
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | ||
nominative-accusative | marchitan | marchitanul | marchitani | marchitanii | |
genitive-dative | marchitan | marchitanului | marchitani | marchitanilor | |
vocative | marchitanule | marchitanilor |
Spanish
Verb
marchitan
- third-person plural present indicative of marchitar