marinn

Icelandic

Participle

marinn

  1. past participle of merja (to bruise)

Adjective

marinn (comparative marðari, superlative marðastur)

  1. bruised, contused

Declension

Positive forms of marinn
strong declension
(indefinite)
singular masculine feminine neuter
nominative marinn marin marið
accusative marinn marða
dative mörðum marinni mörðu
genitive marins marinnar marins
plural masculine feminine neuter
nominative marðir marðar marin
accusative marða
dative mörðum
genitive marinna
weak declension
(definite)
singular masculine feminine neuter
nominative marði marða marða
acc/dat/gen marða mörðu
plural (all-case) mörðu
Comparative forms of marinn
weak declension
(definite)
masculine feminine neuter
singular (all-case) marðari marðari marðara
plural (all-case) marðari
Superlative forms of marinn
strong declension
(indefinite)
singular masculine feminine neuter
nominative marðastur mörðust marðast
accusative marðastan marðasta
dative mörðustum marðastri mörðustu
genitive marðasts marðastrar marðasts
plural masculine feminine neuter
nominative marðastir marðastar mörðust
accusative marðasta
dative mörðustum
genitive marðastra
weak declension
(definite)
singular masculine feminine neuter
nominative marðasti marðasta marðasta
acc/dat/gen marðasta mörðustu
plural (all-case) mörðustu