markorð
Icelandic
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmar̥k.ɔrð/
Noun
markorð n (genitive singular markorðs, nominative plural markorð)
Declension
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | markorð | markorðið | markorð | markorðin |
accusative | markorð | markorðið | markorð | markorðin |
dative | markorði | markorðinu | markorðum | markorðunum |
genitive | markorðs | markorðsins | markorða | markorðanna |
Further reading
- “markorð” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)