marmoratus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of marmorō (cover with marble).

Participle

marmorātus (feminine marmorāta, neuter marmorātum); first/second-declension participle

  1. marbled, covered or encrusted with marble.

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative marmorātus marmorāta marmorātum marmorātī marmorātae marmorāta
genitive marmorātī marmorātae marmorātī marmorātōrum marmorātārum marmorātōrum
dative marmorātō marmorātae marmorātō marmorātīs
accusative marmorātum marmorātam marmorātum marmorātōs marmorātās marmorāta
ablative marmorātō marmorātā marmorātō marmorātīs
vocative marmorāte marmorāta marmorātum marmorātī marmorātae marmorāta