marny
Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *marьnъ.
Pronunciation
Audio: (file) - Rhymes: -arnɘ
- Syllabification: mar‧ny
Adjective
marny (comparative marniejszy, superlative najmarniejszy, derived adverb marnie)
Declension
Declension of marny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | marny | marna | marne | marni | marne | |
| genitive | marnego | marnej | marnego | marnych | ||
| dative | marnemu | marnej | marnemu | marnym | ||
| accusative | marnego | marny | marną | marne | marnych | marne |
| instrumental | marnym | marną | marnym | marnymi | ||
| locative | marnym | marnej | marnym | marnych | ||
Related terms
Further reading
- marny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- marny in Polish dictionaries at PWN
- Wojciech Grzegorzewicz (1894) “marny”, in “O języku ludowym w powiecie przasnyskim”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 113
- Izydor Kopernicki (1875) “marny”, in “Spostrzeżenia nad właściwościami językowémi w mowie Górali Bieskidowych z dodatkiem słowniczka wyrazów góralskich”, in Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności (I), volume 3, Kraków: Akademia Umiejętności, page 372