martyrcynn
Old English
Etymology
From martyr (“martyr”) + cynn (“kind, race, family”).
Noun
martyrcynn m
Declension
Strong a-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | martyrcynn | martyrcynn |
| accusative | martyrcynn | martyrcynn |
| genitive | martyrcynnes | martyrcynna |
| dative | martyrcynne | martyrcynnum |
References
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “martyrcynn”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.