materiatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of māterior.

Participle

māteriātus (feminine māteriāta, neuter māteriātum); first/second-declension participle

  1. felled

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative māteriātus māteriāta māteriātum māteriātī māteriātae māteriāta
genitive māteriātī māteriātae māteriātī māteriātōrum māteriātārum māteriātōrum
dative māteriātō māteriātae māteriātō māteriātīs
accusative māteriātum māteriātam māteriātum māteriātōs māteriātās māteriāta
ablative māteriātō māteriātā māteriātō māteriātīs
vocative māteriāte māteriāta māteriātum māteriātī māteriātae māteriāta

References

  • materiatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • "materiatus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)