maturatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of mātūrō (“ripen, bring to maturity”).
Participle
mātūrātus (feminine mātūrāta, neuter mātūrātum); first/second-declension participle
- ripened, made mature, having been ripened.
- hastened, accelerated, having been hastened.
- precipitated, rushed, having been precipitated.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | mātūrātus | mātūrāta | mātūrātum | mātūrātī | mātūrātae | mātūrāta | |
| genitive | mātūrātī | mātūrātae | mātūrātī | mātūrātōrum | mātūrātārum | mātūrātōrum | |
| dative | mātūrātō | mātūrātae | mātūrātō | mātūrātīs | |||
| accusative | mātūrātum | mātūrātam | mātūrātum | mātūrātōs | mātūrātās | mātūrāta | |
| ablative | mātūrātō | mātūrātā | mātūrātō | mātūrātīs | |||
| vocative | mātūrāte | mātūrāta | mātūrātum | mātūrātī | mātūrātae | mātūrāta | |