mauraþúfa
Icelandic
Etymology
From maur (“ant”) + þúfa (“tussock, hillock, knoll”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmøyːraˌθuːva/
Noun
mauraþúfa f (genitive singular mauraþúfu, nominative plural mauraþúfur)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | mauraþúfa | mauraþúfan | mauraþúfur | mauraþúfurnar |
| accusative | mauraþúfu | mauraþúfuna | mauraþúfur | mauraþúfurnar |
| dative | mauraþúfu | mauraþúfunni | mauraþúfum | mauraþúfunum |
| genitive | mauraþúfu | mauraþúfunnar | mauraþúfna | mauraþúfnanna |