Irish
Etymology
From Middle Irish mendán; by surface analysis, meann + -án.
Pronunciation
- (Ulster) IPA(key): /ˈmʲan̪ˠanˠ/, /ˈmʲan̪ˠan̪ˠ/
Noun
meannán m (genitive singular meannáin, nominative plural meannáin)
- kid (young goat)
Declension
Declension of meannán (first declension)
|
Mutation
Mutated forms of meannán
radical
|
lenition
|
eclipsis
|
meannán
|
mheannán
|
not applicable
|
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
Further reading
- “meannán”, in Historical Irish Corpus, 1600–1926, Royal Irish Academy
- Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “mennán”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
- Dinneen, Patrick S. (1904) “meannán”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 1st edition, Dublin: Irish Texts Society, page 474
- Ó Dónaill, Niall (1977) “meannán”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
- Quiggin, E. C. (1906) A Dialect of Donegal, Cambridge University Press, page 42