mearcland

Old English

Etymology

From mearc (boundary, limit) +‎ land (land)

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈmæ͜ɑrkˌlɑnd/, [ˈmæ͜ɑrˠkˌlɑnd]

Noun

mearcland n

  1. borderland

Declension

Strong a-stem:

singular plural
nominative mearcland mearcland
accusative mearcland mearcland
genitive mearclandes mearclanda
dative mearclande mearclandum