measúnaigh
Irish
Etymology 1
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Verb
measúnaigh (present analytic measúnaíonn, future analytic measúnóidh, verbal noun measúnú, past participle measúnaithe)
Conjugation
conjugation of measúnaigh (second conjugation)
| verbal noun | measúnú | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| past participle | measúnaithe | |||||||
| tense | singular | plural | relative | autonomous | ||||
| first | second | third | first | second | third | |||
| indicative | ||||||||
| present | measúnaím | measúnaíonn tú; measúnaír† |
measúnaíonn sé, sí | measúnaímid; measúnaíonn muid |
measúnaíonn sibh | measúnaíonn siad; measúnaíd† |
a mheasúnaíonn; a mheasúnaíos / a measúnaíonn* |
measúnaítear |
| past | mheasúnaigh mé; mheasúnaíos | mheasúnaigh tú; mheasúnaís | mheasúnaigh sé, sí | mheasúnaíomar; mheasúnaigh muid | mheasúnaigh sibh; mheasúnaíobhair | mheasúnaigh siad; mheasúnaíodar | a mheasúnaigh / ar mheasúnaigh* |
measúnaíodh |
| past habitual | mheasúnaínn / measúnaínn‡‡ | mheasúnaíteá / measúnaíteᇇ | mheasúnaíodh sé, sí / measúnaíodh sé, s퇇 | mheasúnaímis; mheasúnaíodh muid / measúnaímis‡‡; measúnaíodh muid‡‡ | mheasúnaíodh sibh / measúnaíodh sibh‡‡ | mheasúnaídís; mheasúnaíodh siad / measúnaídís‡‡; measúnaíodh siad‡‡ | a mheasúnaíodh / a measúnaíodh* |
mheasúnaítí / measúnaít퇇 |
| future | measúnóidh mé; measúnód; measúnóchaidh mé† |
measúnóidh tú; measúnóir†; measúnóchaidh tú† |
measúnóidh sé, sí; measúnóchaidh sé, sí† |
measúnóimid; measúnóidh muid; measúnóchaimid†; measúnóchaidh muid† |
measúnóidh sibh; measúnóchaidh sibh† |
measúnóidh siad; measúnóid†; measúnóchaidh siad† |
a mheasúnóidh; a mheasúnós; a mheasúnóchaidh†; a mheasúnóchas† / a measúnóidh*; a measúnóchaidh*† |
measúnófar; measúnóchar† |
| conditional | mheasúnóinn; mheasúnóchainn† / measúnóinn‡‡; measúnóchainn†‡‡ | mheasúnófá; mheasúnóchthᆠ/ measúnófᇇ; measúnóchthᆇ‡ | mheasúnódh sé, sí; mheasúnóchadh sé, sí† / measúnódh sé, s퇇; measúnóchadh sé, s톇‡ | mheasúnóimis; mheasúnódh muid; mheasúnóchaimis†; mheasúnóchadh muid† / measúnóimis‡‡; measúnódh muid‡‡; measúnóchaimis†‡‡; measúnóchadh muid†‡‡ | mheasúnódh sibh; mheasúnóchadh sibh† / measúnódh sibh‡‡; measúnóchadh sibh†‡‡ | mheasúnóidís; mheasúnódh siad; mheasúnóchadh siad† / measúnóidís‡‡; measúnódh siad‡‡; measúnóchadh siad†‡‡ | a mheasúnódh; a mheasúnóchadh† / a measúnódh*; a measúnóchadh*† |
mheasúnófaí; mheasúnóchthaí† / measúnófa퇇; measúnóchtha톇‡ |
| subjunctive | ||||||||
| present | go measúnaí mé; go measúnaíod† |
go measúnaí tú; go measúnaír† |
go measúnaí sé, sí | go measúnaímid; go measúnaí muid |
go measúnaí sibh | go measúnaí siad; go measúnaíd† |
— | go measúnaítear |
| past | dá measúnaínn | dá measúnaíteá | dá measúnaíodh sé, sí | dá measúnaímis; dá measúnaíodh muid |
dá measúnaíodh sibh | dá measúnaídís; dá measúnaíodh siad |
— | dá measúnaítí |
| imperative | ||||||||
| – | measúnaím | measúnaigh | measúnaíodh sé, sí | measúnaímis | measúnaígí; measúnaídh† |
measúnaídís | — | measúnaítear |
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Derived terms
- measúnóir m (“assessor, assayer”)
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Adjective
measúnaigh
- inflection of measúnach:
- vocative/genitive singular masculine
- (archaic) dative singular feminine
Mutation
| radical | lenition | eclipsis |
|---|---|---|
| measúnaigh | mheasúnaigh | not applicable |
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
References
- Ó Dónaill, Niall (1977) “measúnaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
- de Bhaldraithe, Tomás (1959) “measúnaigh”, in English-Irish Dictionary, An Gúm
- “measúnaigh”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013–2025