Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish مجبوریت (mecbûriyyet), By surface analysis, mecbur + -iyet
Pronunciation
- Rhymes: -et
- Hyphenation: mec‧bu‧ri‧yet
Noun
mecburiyet (definite accusative mecburiyeti, plural mecburiyetler)
- obligation, necessity, compulsion
Declension
Declension of mecburiyet
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
mecburiyet
|
mecburiyetler
|
| definite accusative
|
mecburiyeti
|
mecburiyetleri
|
| dative
|
mecburiyete
|
mecburiyetlere
|
| locative
|
mecburiyette
|
mecburiyetlerde
|
| ablative
|
mecburiyetten
|
mecburiyetlerden
|
| genitive
|
mecburiyetin
|
mecburiyetlerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
mecburiyetim
|
mecburiyetlerim
|
| 2nd singular
|
mecburiyetin
|
mecburiyetlerin
|
| 3rd singular
|
mecburiyeti
|
mecburiyetleri
|
| 1st plural
|
mecburiyetimiz
|
mecburiyetlerimiz
|
| 2nd plural
|
mecburiyetiniz
|
mecburiyetleriniz
|
| 3rd plural
|
mecburiyetleri
|
mecburiyetleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
mecburiyetimi
|
mecburiyetlerimi
|
| 2nd singular
|
mecburiyetini
|
mecburiyetlerini
|
| 3rd singular
|
mecburiyetini
|
mecburiyetlerini
|
| 1st plural
|
mecburiyetimizi
|
mecburiyetlerimizi
|
| 2nd plural
|
mecburiyetinizi
|
mecburiyetlerinizi
|
| 3rd plural
|
mecburiyetlerini
|
mecburiyetlerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
mecburiyetime
|
mecburiyetlerime
|
| 2nd singular
|
mecburiyetine
|
mecburiyetlerine
|
| 3rd singular
|
mecburiyetine
|
mecburiyetlerine
|
| 1st plural
|
mecburiyetimize
|
mecburiyetlerimize
|
| 2nd plural
|
mecburiyetinize
|
mecburiyetlerinize
|
| 3rd plural
|
mecburiyetlerine
|
mecburiyetlerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
mecburiyetimde
|
mecburiyetlerimde
|
| 2nd singular
|
mecburiyetinde
|
mecburiyetlerinde
|
| 3rd singular
|
mecburiyetinde
|
mecburiyetlerinde
|
| 1st plural
|
mecburiyetimizde
|
mecburiyetlerimizde
|
| 2nd plural
|
mecburiyetinizde
|
mecburiyetlerinizde
|
| 3rd plural
|
mecburiyetlerinde
|
mecburiyetlerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
mecburiyetimden
|
mecburiyetlerimden
|
| 2nd singular
|
mecburiyetinden
|
mecburiyetlerinden
|
| 3rd singular
|
mecburiyetinden
|
mecburiyetlerinden
|
| 1st plural
|
mecburiyetimizden
|
mecburiyetlerimizden
|
| 2nd plural
|
mecburiyetinizden
|
mecburiyetlerinizden
|
| 3rd plural
|
mecburiyetlerinden
|
mecburiyetlerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
mecburiyetimin
|
mecburiyetlerimin
|
| 2nd singular
|
mecburiyetinin
|
mecburiyetlerinin
|
| 3rd singular
|
mecburiyetinin
|
mecburiyetlerinin
|
| 1st plural
|
mecburiyetimizin
|
mecburiyetlerimizin
|
| 2nd plural
|
mecburiyetinizin
|
mecburiyetlerinizin
|
| 3rd plural
|
mecburiyetlerinin
|
mecburiyetlerinin
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
mecburiyetim
|
mecburiyetlerim
|
| 2nd singular
|
mecburiyetsin
|
mecburiyetlersin
|
| 3rd singular
|
mecburiyet
mecburiyettir
|
mecburiyetler
mecburiyetlerdir
|
| 1st plural
|
mecburiyetiz
|
mecburiyetleriz
|
| 2nd plural
|
mecburiyetsiniz
|
mecburiyetlersiniz
|
| 3rd plural
|
mecburiyetler
|
mecburiyetlerdir
|
|
References
- “mecburiyet”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu