medborgarskap
Swedish
Etymology
medborgare + -skap
Noun
medborgarskap n
- a citizenship
- dubbelt medborgarskap
- dual citizenship
- dubbelt medborgarskap
Declension
nominative | genitive | ||
---|---|---|---|
singular | indefinite | medborgarskap | medborgarskaps |
definite | medborgarskapet | medborgarskapets | |
plural | indefinite | medborgarskap | medborgarskaps |
definite | medborgarskapen | medborgarskapens |