medicatrix
Latin
Etymology
From medicō, medicātum (“to heal”, verb) + -trīx f (“-ess”, agentive suffix).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [mɛ.dɪˈkaː.triːks]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [me.d̪iˈkaː.t̪riks]
Noun
medicātrīx f (genitive medicātrīcis, masculine medicātor); third declension
- female equivalent of medicātor
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | medicātrīx | medicātrīcēs |
| genitive | medicātrīcis | medicātrīcum |
| dative | medicātrīcī | medicātrīcibus |
| accusative | medicātrīcem | medicātrīcēs |
| ablative | medicātrīce | medicātrīcibus |
| vocative | medicātrīx | medicātrīcēs |