medicaturus
Latin
Etymology
Future active participle of medicō
Participle
medicātūrus (feminine medicātūra, neuter medicātūrum); first/second-declension participle
- about to heal
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | medicātūrus | medicātūra | medicātūrum | medicātūrī | medicātūrae | medicātūra | |
| genitive | medicātūrī | medicātūrae | medicātūrī | medicātūrōrum | medicātūrārum | medicātūrōrum | |
| dative | medicātūrō | medicātūrae | medicātūrō | medicātūrīs | |||
| accusative | medicātūrum | medicātūram | medicātūrum | medicātūrōs | medicātūrās | medicātūra | |
| ablative | medicātūrō | medicātūrā | medicātūrō | medicātūrīs | |||
| vocative | medicātūre | medicātūra | medicātūrum | medicātūrī | medicātūrae | medicātūra | |