medicaturus

Latin

Etymology

Future active participle of medicō

Participle

medicātūrus (feminine medicātūra, neuter medicātūrum); first/second-declension participle

  1. about to heal

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative medicātūrus medicātūra medicātūrum medicātūrī medicātūrae medicātūra
genitive medicātūrī medicātūrae medicātūrī medicātūrōrum medicātūrārum medicātūrōrum
dative medicātūrō medicātūrae medicātūrō medicātūrīs
accusative medicātūrum medicātūram medicātūrum medicātūrōs medicātūrās medicātūra
ablative medicātūrō medicātūrā medicātūrō medicātūrīs
vocative medicātūre medicātūra medicātūrum medicātūrī medicātūrae medicātūra