meditabundus
Latin
Etymology
From meditor (“meditate”) + -bundus.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [mɛ.dɪ.taːˈbʊn.dʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [me.d̪i.t̪aˈbun̪.d̪us]
Adjective
meditābundus (feminine meditābunda, neuter meditābundum); first/second-declension adjective
- (post-classical, with accusative) earnestly meditating, designing
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | meditābundus | meditābunda | meditābundum | meditābundī | meditābundae | meditābunda | |
| genitive | meditābundī | meditābundae | meditābundī | meditābundōrum | meditābundārum | meditābundōrum | |
| dative | meditābundō | meditābundae | meditābundō | meditābundīs | |||
| accusative | meditābundum | meditābundam | meditābundum | meditābundōs | meditābundās | meditābunda | |
| ablative | meditābundō | meditābundā | meditābundō | meditābundīs | |||
| vocative | meditābunde | meditābunda | meditābundum | meditābundī | meditābundae | meditābunda | |
Descendants
- Portuguese: meditabundo
- Spanish: meditabundo
References
- “meditabundus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- meditabundus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.