Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish مهابت (mehabet), from Arabic مَهَابَة (mahāba).
Noun
mehabet (definite accusative mehabeti, plural mehabetler)
- greatness, majesty, exaltation
Declension
Declension of mehabet
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
mehabet
|
mehabetler
|
| definite accusative
|
mehabeti
|
mehabetleri
|
| dative
|
mehabete
|
mehabetlere
|
| locative
|
mehabette
|
mehabetlerde
|
| ablative
|
mehabetten
|
mehabetlerden
|
| genitive
|
mehabetin
|
mehabetlerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
mehabetim
|
mehabetlerim
|
| 2nd singular
|
mehabetin
|
mehabetlerin
|
| 3rd singular
|
mehabeti
|
mehabetleri
|
| 1st plural
|
mehabetimiz
|
mehabetlerimiz
|
| 2nd plural
|
mehabetiniz
|
mehabetleriniz
|
| 3rd plural
|
mehabetleri
|
mehabetleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
mehabetimi
|
mehabetlerimi
|
| 2nd singular
|
mehabetini
|
mehabetlerini
|
| 3rd singular
|
mehabetini
|
mehabetlerini
|
| 1st plural
|
mehabetimizi
|
mehabetlerimizi
|
| 2nd plural
|
mehabetinizi
|
mehabetlerinizi
|
| 3rd plural
|
mehabetlerini
|
mehabetlerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
mehabetime
|
mehabetlerime
|
| 2nd singular
|
mehabetine
|
mehabetlerine
|
| 3rd singular
|
mehabetine
|
mehabetlerine
|
| 1st plural
|
mehabetimize
|
mehabetlerimize
|
| 2nd plural
|
mehabetinize
|
mehabetlerinize
|
| 3rd plural
|
mehabetlerine
|
mehabetlerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
mehabetimde
|
mehabetlerimde
|
| 2nd singular
|
mehabetinde
|
mehabetlerinde
|
| 3rd singular
|
mehabetinde
|
mehabetlerinde
|
| 1st plural
|
mehabetimizde
|
mehabetlerimizde
|
| 2nd plural
|
mehabetinizde
|
mehabetlerinizde
|
| 3rd plural
|
mehabetlerinde
|
mehabetlerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
mehabetimden
|
mehabetlerimden
|
| 2nd singular
|
mehabetinden
|
mehabetlerinden
|
| 3rd singular
|
mehabetinden
|
mehabetlerinden
|
| 1st plural
|
mehabetimizden
|
mehabetlerimizden
|
| 2nd plural
|
mehabetinizden
|
mehabetlerinizden
|
| 3rd plural
|
mehabetlerinden
|
mehabetlerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
mehabetimin
|
mehabetlerimin
|
| 2nd singular
|
mehabetinin
|
mehabetlerinin
|
| 3rd singular
|
mehabetinin
|
mehabetlerinin
|
| 1st plural
|
mehabetimizin
|
mehabetlerimizin
|
| 2nd plural
|
mehabetinizin
|
mehabetlerinizin
|
| 3rd plural
|
mehabetlerinin
|
mehabetlerinin
|
|
Derived terms