meiendus
Latin
Etymology
Future passive participle of mēiō.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [meːˈjɛn.dʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [meˈjɛn̪.d̪us]
Participle
mēiendus (feminine mēienda, neuter mēiendum); first/second-declension participle
- which is to urinate
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | mēiendus | mēienda | mēiendum | mēiendī | mēiendae | mēienda | |
| genitive | mēiendī | mēiendae | mēiendī | mēiendōrum | mēiendārum | mēiendōrum | |
| dative | mēiendō | mēiendae | mēiendō | mēiendīs | |||
| accusative | mēiendum | mēiendam | mēiendum | mēiendōs | mēiendās | mēienda | |
| ablative | mēiendō | mēiendā | mēiendō | mēiendīs | |||
| vocative | mēiende | mēienda | mēiendum | mēiendī | mēiendae | mēienda | |