meinbugur
Icelandic
Etymology
From Old Norse meinbugir (“impediments which make it sinful or wicked to do a thing”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmeinˌpʏːɣʏr/
- Rhymes: -ʏːɣʏr
Noun
meinbugur m (genitive singular meinbugs, nominative plural meinbugir or meinbugar)
- hindrance
- Synonym: hindrun
- flaw
- (in the plural) complications, difficulties
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | meinbugur | meinbugurinn | meinbugir, meinbugar | meinbugirnir, meinbugarnir |
| accusative | meinbug | meinbuginn | meinbugi, meinbuga | meinbugina, meinbugana |
| dative | meinbugi | meinbugnum | meinbugum | meinbugunum |
| genitive | meinbugs | meinbugsins | meinbuga | meinbuganna |
Derived terms
- meinbogabrot