meinswero
Old High German
Etymology
From Proto-Germanic *mainaswarô.
Noun
meinswero m
Declension
| case | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | meinswero | meinsweron, meinswerun |
| accusative | meinsweron, meinswerun | meinsweron, meinswerun |
| genitive | meinsweren, meinswerin | meinswerōno |
| dative | meinsweren, meinswerin | meinswerōm, meinswerōn |