meitasmeita
Latvian
Etymology
From meita (“daughter”) + meita (“daughter”).
Noun
meitasmeita f (4th declension)
- granddaughter (daughter of daughter)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | meitasmeita | — |
| genitive | meitasmeitas | — |
| dative | meitasmeitai | — |
| accusative | meitasmeitu | — |
| instrumental | meitasmeitu | — |
| locative | meitasmeitā | — |
| vocative | meitasmeita | — |
Related terms
- mazmeita
- dēlameita