meitel

Norwegian Nynorsk

Alternative forms

  • meitle (dialectal)

Etymology

From Old Norse meitill, from Proto-Germanic *maitilaz. Doublet of meisel. Cognate with Faroese meitil and Icelandic meitill.

Pronunciation

  • IPA(key): /²mɛɪːtəl/

Noun

meitel m (definite singular meitelen, indefinite plural meitlar, definite plural meitlane)

  1. chisel
    Synonym: meisel

Derived terms

References

  • “meitel” in Ivar Aasen (1873) Norsk Ordbog med dansk Forklaring