melanocephalus
Latin
Etymology
New Latin; from Ancient Greek μέλας (mélas, “black”) + κεφαλή (kephalḗ, “head”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [mɛ.ɫa.nɔˈkɛ.pʰa.ɫʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [me.la.noˈt͡ʃɛː.fa.lus]
Adjective
melanocephalus (feminine melanocephala, neuter melanocephalum); first/second-declension adjective
Usage notes
- Used almost exclusively as a taxonomic epithet and thus not normally in inflected forms other than the nominative singular.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | melanocephalus | melanocephala | melanocephalum | melanocephalī | melanocephalae | melanocephala | |
| genitive | melanocephalī | melanocephalae | melanocephalī | melanocephalōrum | melanocephalārum | melanocephalōrum | |
| dative | melanocephalō | melanocephalae | melanocephalō | melanocephalīs | |||
| accusative | melanocephalum | melanocephalam | melanocephalum | melanocephalōs | melanocephalās | melanocephala | |
| ablative | melanocephalō | melanocephalā | melanocephalō | melanocephalīs | |||
| vocative | melanocephale | melanocephala | melanocephalum | melanocephalī | melanocephalae | melanocephala | |