melanurus
Latin
Etymology
From Ancient Greek μελάνουρος (melánouros, “Saddled seabream”), from μελανός (melanós) (genitive of μέλας (mélas, “black”)) + οὐρά (ourá, “tail”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [mɛ.ɫaˈnuː.rʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [me.laˈnuː.rus]
Noun
melanūrus m (genitive melanūrī); second declension
- A type of edible sea fish
Declension
Second-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | melanūrus | melanūrī |
| genitive | melanūrī | melanūrōrum |
| dative | melanūrō | melanūrīs |
| accusative | melanūrum | melanūrōs |
| ablative | melanūrō | melanūrīs |
| vocative | melanūre | melanūrī |
Adjective
melanūrus (feminine melanūra, neuter melanūrum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | melanūrus | melanūra | melanūrum | melanūrī | melanūrae | melanūra | |
| genitive | melanūrī | melanūrae | melanūrī | melanūrōrum | melanūrārum | melanūrōrum | |
| dative | melanūrō | melanūrae | melanūrō | melanūrīs | |||
| accusative | melanūrum | melanūram | melanūrum | melanūrōs | melanūrās | melanūra | |
| ablative | melanūrō | melanūrā | melanūrō | melanūrīs | |||
| vocative | melanūre | melanūra | melanūrum | melanūrī | melanūrae | melanūra | |
References
- “melanurus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “melanurus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- melanurus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.