melimelum
Latin
Etymology
From Ancient Greek μελίμηλον (melímēlon), from μέλι (méli, “honey”) + μῆλον (mêlon, “apple”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [mɛ.lɪˈmeː.ɫũː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [me.liˈmɛː.lum]
Noun
melimēlum n (genitive melimēlī); second declension
- honey apple, sweet apple
- c. 35 BCE, Horace, Satires (book 2) VIII:
- Post hoc me docuit melimela rubere minorem ad lunam delecta. quid hoc intersit, ab ipso audieris melius.
- (please add an English translation of this quotation)
- Post hoc me docuit melimela rubere minorem ad lunam delecta. quid hoc intersit, ab ipso audieris melius.
Declension
Second-declension noun (neuter).
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | melimēlum | melimēla |
| genitive | melimēlī | melimēlōrum |
| dative | melimēlō | melimēlīs |
| accusative | melimēlum | melimēla |
| ablative | melimēlō | melimēlīs |
| vocative | melimēlum | melimēla |