menajar
Ido
Etymology
menajo (“housekeeping, household, housework”) + -ar
Verb
menajar (present tense menajas, past tense menajis, future tense menajos, imperative menajez, conditional menajus)
- (intransitive) to do the housekeeping
- (transitive) to deal with the domestic administration of
Conjugation
| present | past | future | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | menajar | menajir | menajor | ||||
| tense | menajas | menajis | menajos | ||||
| conditional | menajus | — | — | ||||
| imperative | menajez | — | — | ||||
| adjective active participle | menajanta | menajinta | menajonta | ||||
| adverbial active participle | menajante | menajinte | menajonte | ||||
| nominal active participle |
singular | menajanto | menajinto | menajonto | |||
| plural | menajanti | menajinti | menajonti | ||||
| adjective passive participle | menajata | menajita | menajota | ||||
| adverbial passive participle | menajate | menajite | menajote | ||||
| nominal passive participle |
singular | menajato | menajito | menajoto | |||
| plural | menajati | menajiti | menajoti | ||||