mendicissimus
Latin
Adjective
mendīcissimus (superlative, feminine mendīcissima, neuter mendīcissimum); first/second declension
- superlative degree of mendīcus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | mendīcissimus | mendīcissima | mendīcissimum | mendīcissimī | mendīcissimae | mendīcissima | |
| genitive | mendīcissimī | mendīcissimae | mendīcissimī | mendīcissimōrum | mendīcissimārum | mendīcissimōrum | |
| dative | mendīcissimō | mendīcissimae | mendīcissimō | mendīcissimīs | |||
| accusative | mendīcissimum | mendīcissimam | mendīcissimum | mendīcissimōs | mendīcissimās | mendīcissima | |
| ablative | mendīcissimō | mendīcissimā | mendīcissimō | mendīcissimīs | |||
| vocative | mendīcissime | mendīcissima | mendīcissimum | mendīcissimī | mendīcissimae | mendīcissima | |