meneþer
Old Swedish
Etymology
From Proto-Germanic *mainaiþaz.
Noun
meneþer m
Declension
Declension of mēnēþer (strong a-stem)
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | mēnēþer | mēnēþrin | mēnēþar | mēnēþanir, mēnēþaner |
| accusative | mēnēþ | mēnēþin | mēnēþa | mēnēþana |
| dative | mēnēþi, mēnēþe | mēnēþinum, mēnēþenom | mēnēþum, mēnēþom | mēnēþumin, mēnēþomen |
| genitive | mēnēþs | mēnēþsins | mēnēþa | mēnēþanna |
Descendants
- Swedish: mened