menich
Middle Dutch
Etymology
From Old Dutch *manag, *menig, from Proto-West Germanic *manag.
Determiner
mēnich
Inflection
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | mēnich | mēnigge | mēnich | mēnigge |
| accusative | mēniggen | mēnigge | mēnich | mēnigge |
| genitive | mēnichs | mēnigger | mēnichs | mēnigger |
| dative | mēniggen | mēnigger | mēniggen | mēniggen |
Descendants
- Dutch: menig
Further reading
- “menich”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
- Verwijs, E., Verdam, J. (1885–1929) “menich”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN