menjengkelkan

Indonesian

Etymology

From jengkel +‎ meng- -kan.

Pronunciation

  • (Standard Indonesian) IPA(key): /mənd͡ʒɛŋˈkɛlkan/ [məɲ.d͡ʒɛŋˈkɛl.kan]
  • Rhymes: -ɛlkan
  • Syllabification: men‧jeng‧kel‧kan

Verb

mênjèngkèlkan (passive dijengkelkan)

  1. to annoy
    Synonym: mengesalkan

Adjective

mênjèngkèlkan (comparative lebih menjengkelkan, superlative paling menjengkelkan or termenjengkelkan, equative semenjengkelkan)

  1. annoying
    Synonym: mengesalkan

Further reading