mennyei
Hungarian
Etymology
From the noun menny + -i (adjective-forming suffix).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmɛɲːɛji]
- Hyphenation: meny‧nyei
- Rhymes: -ji
Adjective
mennyei (comparative mennyeibb, superlative legmennyeibb)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | mennyei | mennyeiek |
| accusative | mennyeit | mennyeieket |
| dative | mennyeinek | mennyeieknek |
| instrumental | mennyeivel | mennyeiekkel |
| causal-final | mennyeiért | mennyeiekért |
| translative | mennyeivé | mennyeiekké |
| terminative | mennyeiig | mennyeiekig |
| essive-formal | mennyeiként | mennyeiekként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | mennyeiben | mennyeiekben |
| superessive | mennyein | mennyeieken |
| adessive | mennyeinél | mennyeieknél |
| illative | mennyeibe | mennyeiekbe |
| sublative | mennyeire | mennyeiekre |
| allative | mennyeihez | mennyeiekhez |
| elative | mennyeiből | mennyeiekből |
| delative | mennyeiről | mennyeiekről |
| ablative | mennyeitől | mennyeiektől |
| non-attributive possessive – singular |
mennyeié | mennyeieké |
| non-attributive possessive – plural |
mennyeiéi | mennyeiekéi |
Further reading
- mennyei in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.