mensualis
Latin
Etymology
From mēnsis (“month”) + -ālis.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [mẽː.suˈaː.lɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [men.suˈaː.lis]
Adjective
mēnsuālis (neuter mēnsuāle); third-declension two-termination adjective
- synonym of mēnstruālis (“monthly”)
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | mēnsuālis | mēnsuāle | mēnsuālēs | mēnsuālia | |
| genitive | mēnsuālis | mēnsuālium | |||
| dative | mēnsuālī | mēnsuālibus | |||
| accusative | mēnsuālem | mēnsuāle | mēnsuālēs mēnsuālīs |
mēnsuālia | |
| ablative | mēnsuālī | mēnsuālibus | |||
| vocative | mēnsuālis | mēnsuāle | mēnsuālēs | mēnsuālia | |
Descendants
All borrowed.
References
- “mensualis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- mensualis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.