mentiosus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [mɛn.tiˈoː.sʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [men.t̪͡s̪iˈɔː.s̬us]
Adjective
mentiōsus (feminine mentiōsa, neuter mentiōsum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | mentiōsus | mentiōsa | mentiōsum | mentiōsī | mentiōsae | mentiōsa | |
| genitive | mentiōsī | mentiōsae | mentiōsī | mentiōsōrum | mentiōsārum | mentiōsōrum | |
| dative | mentiōsō | mentiōsae | mentiōsō | mentiōsīs | |||
| accusative | mentiōsum | mentiōsam | mentiōsum | mentiōsōs | mentiōsās | mentiōsa | |
| ablative | mentiōsō | mentiōsā | mentiōsō | mentiōsīs | |||
| vocative | mentiōse | mentiōsa | mentiōsum | mentiōsī | mentiōsae | mentiōsa | |