mercè
See also: Mercè
Catalan
Alternative forms
Etymology
Borrowed from Latin mercēs. First attested in the 12th century.[1]
Pronunciation
Noun
mercè f (plural mercès)
- (usually in the plural) thanks
- mercè a Déu ― thank God (literally, “thanks to God”)
Derived terms
References
- ^ “mercè”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2025.
Further reading
- “mercè”, in Diccionari de la llengua catalana [Dictionary of the Catalan Language] (in Catalan), second edition, Institute of Catalan Studies [Catalan: Institut d'Estudis Catalans], April 2007
- “mercè” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “mercè” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.