mercennarius
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [mɛr.keːnˈnaː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [mer.t͡ʃenˈnaː.ri.us]
Adjective
mercēnnārius (feminine mercēnnāria, neuter mercēnnārium); first/second-declension adjective
- alternative form of mercēnārius
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | mercēnnārius | mercēnnāria | mercēnnārium | mercēnnāriī | mercēnnāriae | mercēnnāria | |
| genitive | mercēnnāriī | mercēnnāriae | mercēnnāriī | mercēnnāriōrum | mercēnnāriārum | mercēnnāriōrum | |
| dative | mercēnnāriō | mercēnnāriae | mercēnnāriō | mercēnnāriīs | |||
| accusative | mercēnnārium | mercēnnāriam | mercēnnārium | mercēnnāriōs | mercēnnāriās | mercēnnāria | |
| ablative | mercēnnāriō | mercēnnāriā | mercēnnāriō | mercēnnāriīs | |||
| vocative | mercēnnārie | mercēnnāria | mercēnnārium | mercēnnāriī | mercēnnāriae | mercēnnāria | |
References
- “mercennarius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- mercennarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- mercenary troops: milites mercennarii or exercitus conducticius
- mercenary troops: milites mercennarii or exercitus conducticius