merdnąć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *mъrdnǫti. By surface analysis, merdać +‎ -nąć.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈmɛrd.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛrdnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: merd‧nąć

Verb

merdnąć pf (imperfective merdać)

  1. (intransitive, of dogs) to wag (to swing one's tail from side to side)
    Synonym: zamerdać
    Hypernym: machnąć
    Pies merdnął ogonem. ― The dog wagged its tail.

Conjugation

Conjugation of merdnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive merdnąć
future tense 1st merdnę merdniemy
2nd merdniesz merdniecie
3rd merdnie merdną
impersonal merdnie się
past tense 1st merdnąłem,
-(e)m merdnął 		merdnęłam,
-(e)m merdnęła 		merdnęłom,
-(e)m merdnęło 		merdnęliśmy,
-(e)śmy merdnęli 		merdnęłyśmy,
-(e)śmy merdnęły
2nd merdnąłeś,
-(e)ś merdnął 		merdnęłaś,
-(e)ś merdnęła 		merdnęłoś,
-(e)ś merdnęło 		merdnęliście,
-(e)ście merdnęli 		merdnęłyście,
-(e)ście merdnęły
3rd merdnął merdnęła merdnęło merdnęli merdnęły
impersonal merdnięto
conditional 1st merdnąłbym,
bym merdnął 		merdnęłabym,
bym merdnęła 		merdnęłobym,
bym merdnęło 		merdnęlibyśmy,
byśmy merdnęli 		merdnęłybyśmy,
byśmy merdnęły
2nd merdnąłbyś,
byś merdnął 		merdnęłabyś,
byś merdnęła 		merdnęłobyś,
byś merdnęło 		merdnęlibyście,
byście merdnęli 		merdnęłybyście,
byście merdnęły
3rd merdnąłby,
by merdnął 		merdnęłaby,
by merdnęła 		merdnęłoby,
by merdnęło 		merdnęliby,
by merdnęli 		merdnęłyby,
by merdnęły
impersonal merdnięto by
imperative 1st niech merdnę merdnijmy
2nd merdnij merdnijcie
3rd niech merdnie niech merdną
anterior adverbial participle merdnąwszy
verbal noun merdnięcie

Further reading

  • merdnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • merdnąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.