merenajo
Ingrian
Etymology
From meren (“of a sea”) + ajo (“scrap”).
Pronunciation
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈmerenˌɑjo/, [ˈme̞re̞nˌɑjo̞]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈmerenˌɑjo/, [ˈme̞re̞nˌɑjo̞]
- Rhymes: -ɑjo
- Hyphenation: me‧ren‧a‧jo
Noun
merenajo
Declension
| Declension of merenajo (type 4/koivu, no gradation, gemination) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | merenajo | merenajot |
| genitive | merenajon | merenaijoin, merenajoloin |
| partitive | merenaijoa | merenajoja, merenajoloja |
| illative | merenaijoo | merenaijoi, merenajoloihe |
| inessive | merenajos | merenajois, merenajolois |
| elative | merenajost | merenajoist, merenajoloist |
| allative | merenajolle | merenajoille, merenajoloille |
| adessive | merenajol | merenajoil, merenajoloil |
| ablative | merenajolt | merenajoilt, merenajoloilt |
| translative | merenajoks | merenajoiks, merenajoloiks |
| essive | merenajonna, merenaijoon | merenajoinna, merenajoloinna, merenaijoin, merenajoloin |
| exessive1) | merenajont | merenajoint, merenajoloint |
| 1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. | ||
References
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 305