merkbaar

Dutch

Etymology

From merken (to notice) +‎ -baar.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈmɛrk.baːr/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: merk‧baar

Adjective

merkbaar (comparative merkbaarder, superlative merkbaarst)

  1. noticeable (capable of being noticed)
    Antonym: onmerkbaar
    Die kleine verandering heeft toch een merkbaar verschil gemaakt.
    That small change did make a noticeable difference after all.

Declension

Declension of merkbaar
uninflected merkbaar
inflected merkbare
comparative merkbaarder
positive comparative superlative
predicative/adverbial merkbaar merkbaarder het merkbaarst
het merkbaarste
indefinite m./f. sing. merkbare merkbaardere merkbaarste
n. sing. merkbaar merkbaarder merkbaarste
plural merkbare merkbaardere merkbaarste
definite merkbare merkbaardere merkbaarste
partitive merkbaars merkbaarders

Derived terms

  • merkbaarheid